Árni í Kastljósinu

Árni M. Mathiesen sannaði endanlega fyrir mér í Kastljósi kvöldsins, að hann hafði engar málefnalegar ástæður fyrir sinni ákvörðun um að skipa Þorstein Davíðsson í embætti dómara við Héraðsdóm Norðurlands eystri.

Hann beitti grófum rangfærslum til að gera nefndina eins tortryggilega og mögulegt var, og til að láta sig sjálfan líta betur út. Aldrei útskýrði hann síðan með eitthvað sem nálgaðist fullnægjandi hætti, þá hrokafullu yfirlýsingu sína að hann hafi vitað betur en nefndin. Það getur enginn heilvita maður haldið því fram að hann hafi þarna verið að verja góðan málstað - alla vega enginn sem nennir að setja sig inn í málið.

Hið versta er síðan að fréttakonan (sem ég man því miður ekki hvað heitir) leiðrétti engar af rangfærslum Árna. Þetta fékk allt að standa óskorað. Margar af þessum rangfærslum voru samt það grófar og augljósar, að einungis nægir að lesa greinargerð nefndarinnar til að sjá þær. Árni sagði þarna til að mynda að nefndin hefði haldið því fram að aldrei hefði verið gengið framhjá áliti hennar áður, sem væri nú rangt ... þetta er gróf rangfærsla sem ég hef hrakið áður hér á blogginu. Merkilegt nokk þá hrakti ég hana samt fyrst nokkru áður en Árni fór að halda henni fram. Aldrei hélt ég á þeim tíma að ég ætti eftir að hrekja aftur sömu rangfærslu hjá fjármálaráðherranum sjálfum - hvað þá að hann myndi komast upp með að halda henni fram í Kastljósinu! Svo var líka þetta með þá grófu einföldun, að nefndin væri bara að kvarta yfir því að fá ekki að ráða. Gömul lumma það ...

Af hverju er þetta síðan til marks um að Árni sé að verja vondan málstað? Jú, af því hann er að beygja sannleikann að því sem kemur honum sjálfum betur. Auðvitað hljómar það til að mynda miklu mun betur, að áður hafi ekki verið farið eftir áliti nefndarinnar, en að aldrei áður hafi ekki einhver umsækjandi úr efsta hæfnisflokki verið skipaður - en svo allt í einu þegar það er gert, þá sé það þegar þrír umsækjendur eru tveimur hæfnisflokkum ofar en sá sem er skipaður, og að sá sem er skipaður er í flokki þeirra sem rétt rúmlega uppfylla lágmarkskröfur til að gegna embættinu!

Ef Árni hefði ekkert að fela og væri sáttur við sín verk, myndi hann væntanlega ekkert draga undan í þessum efnum, og útskýra gaumgæfilega af hverju hann tók svona afgerandi ákvörðun. Þetta tel ég frekar auðséð. Sú mynd sem þarna var hins vegar dregin upp af málinu var sú, að nefndin hafi ákveðið að gera ágreining út af minniháttar skoðanamun, þó svo að áður hafi slíkt komið upp án þess að  nefndin hafi kvartað. Þetta er mjög langt frá því að vera sannleikanum samkvæmt. Fréttakonan gerði hins vegar nákvæmlega ekki neitt til að reyna að færa þessa mynd nær veruleikanum.

Þá er það annað sem er nú líka ekki svo gott - að Árni var aldrei inntur eftir því, af hverju hann nákvæmlega var svona ósammála nefndinni. Eðlilega hefði átt að koma þarna spurning í þá veru, að fyrst hann var svona gríðarlega glöggskyggn, og skoðaði öll gögn það gaumgæfilega að hann kom auga á alvarlega villu í gögnum nefndarinnar, þá ætti honum væntanlega að reynast auðvelt að rekja það ferli allt saman - þó ekki nema í stuttu máli. Það hefur hann nefnilega aldrei gert - ekkert sem hann hefur sagt hefur svo mikið sem hljómað í þá veru. 'Rök' hans eru miklu frekar að mestu á þá leið, að nefndin hafi bara vanmetið reynslu Þorsteins Davíðssonar - án þess að það sé útskýrt neitt frekar. Hví ætli það sé?

Árni sagði síðan eiginlega ekkert annað en það sem hann hafði sagt áður. Merkilegt hvernig spurningar fréttakonunnar snertu sjaldan neitt annað en það sem hann hafði áður fullyrt opinberlega. Hvernig stendur þá á því, að hún var svona illa í stakk búin til að kljást við hann? Hefði ekki verið eðlilegast, fyrir viðtalið, að athuga hvað hann hefur látið hafa eftir sér um málið áður, og rannsaka það, í stað þess að spyrja einfaldlega spurninga sem Árni hefur svarað áður, með það ófullnægjandi hætti að lágmarks rannsóknarvinna hefði getað leitt í ljós rangfærslur hans? Nú veit ég ekkert hvernig fréttamenn starfa, en þetta finnst ekki óeðlileg krafa.

Svo hefði nú líklega verið sniðugt að lesa bara greinargerð nefndarinnar ... 

Ef ég hefði tekið þetta viðtal núna í kvöld, þá hefði ég getað bent á allar þær rangfærslur sem Árni fékk að komast upp með, og spurt hann út í þær. Ég hefði líka grillað hann út í ástæður þess að hann var svona ósammála nefndinni. Má vera að hann hefði komið vel út úr því (þó ég dragi það stórlega í efa), en það hefði þó verið miklu meira upplýsandi en sá skrípaleikur, sem þarna var á ferðinni.

Hvernig stendur á því að einn reiður tölvunarfræðingur getur gert betur en Kastljósið, í að benda á augljóslega óvandaðan málflutning ráðamanna?

Ég er í sjokki. Ég sem hélt að við byggjum í landi, þar sem ráðamenn komast ekki upp með að ljúga óáreittir í fjölmiðlum.

Sjokk ofan á sjokk. Nógu slæmt var nú að komast að því, að grundvallarhugsjónir eru hér hafðar að engu, ef það hentar hagsmunum þeirra sem völdin hafa.

Sjokk ofan á sjokk ofan á sjokk. Að fjölmiðlar leyfi ráðamönnum að komast upp með lygar, þegar þeir reyna að réttlæta grófa misbeitingu á valdi, er ólíðandi með öllu. 

P.S. Þetta er annars að ég held sjötti pistill minn um þetta mál. Já, það er það mikilvægt, alla vega fyrir mér. Ég vísaði í tvo eldri pistla í þessum, en hina má auðvitað skoða með því að bera sig eftir þeim. 

P.P.S. Ef einhver ætlar að gagnrýna mig fyrir að ásaka ráðherra um lygar, þá gangi honum vel. Vitaskuld er ekki hægt að sanna að Árni hafi talað þarna gegn betri vitund, en ég er óhræddur við að taka afleiðingum þess, ef einhver ætlar virkilega að fara að halda því fram og nota gegn mér, að kannski hafi Árni bara ekki vitað hvað hann var að tala um. Að lágmarki brást hann þarna algjörlega þeirri ábyrgð, að lesa þessa blessuðu greinargerð og setja sig inn í málflutning nefndarinnar, áður en hann mætti í fjölmiðla með gífuryrði í hennar garð. Meginatriðið er síðan að ég er með öll sönnunargögn í höndunum, sem sýna fram á að Árni hafði þarna rangt fyrir sér í mörgu því sem hann sagði.