Gallaðar skilgreiningar

"Hins vegar segir dómurinn að ef byggt sé á frásögn stúlkunnar af því sem gerðist eftir orðaskipti þeirra tveggja inni á snyrtingunni verði að líta svo á, að það að maðurinn ýtti konunni inn í klefann, læsti klefanum innan frá, dró niður um hana, ýtti henni niður á salernið og síðan niður á gólf geti, hlutrænt séð, ekki talist ofbeldi í skilningi almennra hegningarlaga, eins og það hugtak hafi verið skýrt í refsirétti og í langri dómaframkvæmd. Nægi þetta eitt til þess að maðurinn verði sýknaður af ákærunni."

Þarna er vandinn í hnotskurn.

Samkvæmt íslenska lagabókstafnum getur nauðgun ekki farið fram nema með ofbeldi, og ofbeldi er í þokkabót skilgreint þröngt.

Þessar skilgreiningar eru ekki í takt við veruleikann.

Nauðgun getur hæglega farið fram án ofbeldis; til dæmis ef konan er ölvuð eða á annan hátt ekki í ástandi til að veita mótspyrnu. Einnig getur það gerst við svona aðstæður að konan frýs algjörlega og fer í sjokk. Hvorugum þessum möguleikanum er sýndur skilningur í lögunum. Og ef það telst ekki ofbeldi að ýta við fólki og læsa það inni, þá veit ég ekki hvað.

Já, ég las allan dóminn, kverúlantar. Getið þið virkilega sagt að ykkur finnist niðurstaðan sanngjörn og eðlileg, þó hún sé í samræmi við lög?

Hér er annað áhugavert úr dómnum:

"Þykir þetta allt styðja svo þann framburð hennar, að hún hafi ekki viljað eiga samræði eða önnur kynferðismök við ákærða, að óhætt sé að slá því föstu."

Að óhætt sé að slá því föstu. 

En, fyrst að hún var ekki í ástandi til að gera manninum nógu ljóst að hún vildi ekki hafa við hann kynferðismök, og hann beitti ekki ofbeldi í skilningi laganna, þá telst hann sýkn saka. Andskotans skömm að því. 

 ----

Hér er dómurinn.

Sýknaður af ákæru fyrir nauðgun

Athugasemdir

[krossgata, 5.7.2007 kl. 19:50]

Já það er skömm að þessu.  Um hana er sagt að frásögn hennar sé trúverðug, en um hann er sagt að hann hafi komið vel fyrir en frásögn hans hafi haft veilur.  Þetta er ekki sanngjarnt eða á nokkurn máta eðlilegt.  Því hlýtur maður að komast að þeirri niðurstöðu að lögin séu meingölluð og óeðlileg. 

En miðað við söguna undanfarin ár þá tel ég að það yrði bara leitað að smugum til að dæma ekki fórnarlömbum nauðgana og annars ofbeldis í hag.  Í íslensku réttarkerfi virðist viðhorfið lífseigt sem var hér á öldum áður að kvenpeningurinn (eins og annar búpeningur) eigi að vera greiðvikið og gestrisið aðallega til sængur í hvaða formi sem hún svo er.

[Anna, 5.7.2007 kl. 21:18]

Þetta er ótrúleg nálgun hjá dómurum.  Mér er fjandans sama þótt hann hafi ekki fattað að hún vildi þetta ekki (það er ótrúlegt hvað heilinn á karlmönnum getur aftengst þegar litli heili tekur við en ef kona er stjörf, hreyfir sig ekki, það þarf að ýta henni í gólfið og hún er grátandi eftir á þá er þetta ekki með samþykki), hann hafði heldur aldrei formlegt samþykki, hann gaf sér að hún vildi þetta og það er nauðgun.

Ég vona svo sannarlega að Hæstiréttur sleppi þessum hálmstráum sem héraðsdómur heldur svo fast í þarna... 

[Óskar Þorkelsson, 8.7.2007 kl. 22:15]

ég skil þennan dóma svona.. ég má loka einhvern inni í herbergi.. hrinda honum/henni niður á gólf.. girða niðrum hann/hana , og..... og eftir verknaðinn gengið frjáls ferða minna því nauðgun er ekki lengur ofbeldi !

ferfalt húrra fyrir íslensku dómskerfi !!

húrra húrra húrra húrra