Evrópskir sjómenn mótmæla

Ekki hafa fréttir af þessu enn borist íslenskum fjölmiðlum, að því er virðist - en í dag standa sjómenn víða um Evrópu fyrir mótmælum gegn hækkandi eldsneytisverði. Meginvettvangurinn er í Brussel, en aðgerðir hafa einnig farið fram á Bretlandi, Spáni, og Portúgal.

Um þetta má lesa meðal annars hér:

http://www.euractiv.com/en/energy/fishermen-protest-brussels-fuel-prices/article-172992

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7435831.stm

http://uk.reuters.com/article/oilRpt/idUKL0480183820080604

Athyglisvert finnst mér að sjá að á meginlandinu virðast sjómenn, bændur og trukkabílstjórar standa saman í aðgerðum gegn hækkandi olíuverði. Hérlendis eru það hins vegar nær eingöngu trukkabílstjórar sem hafa látið til sín taka. Af hverju ætli það sé?

Annars eiga mótmælin, bæði hér og á meginlandinu, það sammerkt að mér er til efs að þau séu líkleg til árangurs. Mótmælendur kvarta yfir álagningu ríkisins á eldsneyti, og það er gott og blessað, svo langt sem það nær ... en þegar svo langt er gengið að lágmarksálagning Evrópusambandsins (15%) er orðin of há, þá held ég að tími sé kominn til að staldra við og íhuga hvort vandinn sé ekki fólginn í einhverju öðru en álagningu hins opinbera.

Vandinn er, að ég held, aðallega sá að 'steingervingaeldsneyti' er takmörkuð auðlind. Auðlind sem fer þverrandi. Ég tel litlar líkur á að eldsneytisverð fari lækkandi í framtíðinni, nema þó síður sé. Ef mannkynið finnur ekki aðrar hagkvæmar leiðir til að framleiða orku held ég að við séum frekar illa stödd. Því fyrr, því betra, segi ég nú bara.

Mótmælendum er vorkunn, og full ástæða er til að hafa samúð með þeirra málstað, en lausnirnar blasa því miður ekki beinlínis við.